Stuntelen in familieverband
door Maja Landeweer
'Familiefeest' naar het boek van Theodor Holman. Regie: Annemarie Oster. Vormgeving: Vera Louisa Aikens. Spel: Esther, Ricci en Carlo Scheldwacht. Gezien: 7/6 in Den Haag (Koninklijke Schouwburg). Daar nog te zien tot en met 11 juni.

Opa zet zijn driejarige kleindochter op de wc. Bij het bukken wordt hij duizelig en ineens is hij dood. Oma loopt naar de buurvrouw om hulp, maar vergeet de sleutel mee te nemen. En daar ligt opa dan, helemaal alleen in de gang.

Het verhaal 'Familiefeest' van schrijver Theodor Holman (uit de bundel 'Het blijft toch familie') roept schrijnende en tegelijk hilarische beelden op. Theatervrouw Annemarie Oster zag dat en maakte er droogkomisch toneel van. En dat werkt.

Theo en zijn moeder die onhandig het logge, dode lichaam van vader de bank op sjorren, broer die in de volgauto een 'reetpil' tegen hoofdpijn naar binnen duwt en Theo die de trap van zijn moeder op hobbelt, in de stoeltjeslift.

Theodor Holman beschrijft het leven als een aaneenschakeling van gehannes en gestuntel.
Het is niet allemaal zo mooi, het gaat niet allemaal zo gestroomlijnd. Holman roept een heel herkenbare wereld op en dat maakt dat je dubbel slaat van het lachen, ondanks de trieste aanleiding. 'Familiefeest' beschrijft drie dagen uit het leven van de familie Holman. Van het overlijden van vader tot aan de crematie. In de oubollige woonkamer vallen veel harde grappen tussen de broers, maar er zijn ook ontroerende momenten.
Dan schemert hier en daar iets door van de pijn die het Indisch kampverleden heeft veroorzaakt in het leven van Theo's ouders.
Compacter
Oster heeft de tekst iets compacter gemaakt, van meer dan honderd bladzijden maakte ze zeventig minuten theater, maar de spitse dialogen blijven intact. Juist die vele dialogen maken 'Familiefeest' tot sprankelend, levendig theater.
Net zoals het virtuoze spel van vooral Esther Scheldwacht, verbonden aan het RO-theater. Scheldwacht, die de zus van Theo speelt, switcht net zo makkelijk even naar de lijzige moeder als naar de bibberige, nerveuze tante Emmie, de slissende begrafenisondernemer of de wulpse Esther, de vriendin van Theo.

Het familiethema krijgt bij Annemarie Oster een extra dimensie doordat de acteurs niet alleen op de planken, maar ook in het echt broers en zus zijn.
Minder bedreven in het spel is Ricci Scheldwacht (Theo), die van huis uit journalist is, maar de fysieke gelijkenis is zeker een pluspunt.
terug naar hoofdpagina
 
met dank aan Stichting Het Gebaar & Het LiraFonds